25 juli; het water blijft maar vallen ( en charlie lijkt op te knappen na negatieve berichten)

wat een rust......

Toch om 7 uur wakker , gewenning denk ik dan maar . Half 8 iedereen geroepen, 8 uur maarten eruit en jawel kwart voor tien kids eruit ( soms moet dat een keertje mogen)
Ik had ondertussen een oostblokbroodje gehaald gesneden ( daar doe n ze hier niet aan ) en koffie gezet , en gezet en gezet.
Na het ontbijt onderweg naar de plitvice meren . Een wereldberoemd door unesco beschermd park. Na enig zoekwerk de parkeerplaats gevonden ( en ja het was er ontzettend druk maar door het ontbreken van duidelijke bewegwijzering rijd iedereen alle kanten op ) Op de parkeerplaats een berichtje van opa over charlie, hij wil weer niet eten en hij wil zijn medicijnen niet dus gaan ze weer naar de dierenarts
Er stond een enorme rij bij de kassa, een snelle rekensom leert ons dat dit park ons bijna 70 euro gaat kosten ( ex verzendkosten ) dan mag het wel heel wat zijn .....
De eerste indruk is goed, en meestal word dat nog opgebouwd dus het gaat vast beter worden. Nou eigenlijk,eigenlijk hadden we al veel mooiere dingen gezien gewoon langs de weg, en eigenlijk was het er echt gewoon veel te druk, schuifelend achter de meute aan over houten plankiers. Mooi maar niets aparts, en veel en veel te vol.l Het laatste probleem was snel opgelost, na een uur begon het te stortregenen, niet gewoon maar gewoon per badkuip naar beneden. Dan kun je schuilen of naar de lucht kijken en denken dat het voorlopig toch niet meer droog word en doorlopen . Het eerste stukje regen viel nog mee, we liepen onder bomen , bootje in zicht, even droog en bootje op . Leuk meer ( niet meer dan leuk , dat was het dan ook ) en bootje uit eilandje op ....
Daar werd het eigenlijk best heel mooi, maar daar begon het ook eigenlijk best heel hard te regenen. Nu werd het van genieten naar gewoon doorlopen naar het treintje , na een uur stortregen hebben we het gehad, nat tot op de huid. Dan een sms van opa; charlie is aangekomen en doet het eigenlijk wel weer een stukje beter. Na het weekend weer contact met de dierenarts. Ik sms direct al het lievelingseten van charlie door ( tot het plakje ham en het merk voer aan toe ) en voel me direct een stukje beter . Dilema blijft...naar huis en het risico lopen dat het EN charlie niets intereseerd omdat hij zich of te ziek of te goed voelt of hier blijven en hem in de kundige handen van de dierenarts en opa laten . We beslissen voor het laatste ( al voelt het best moeilijk ) als het moet zijn we binnen twee dagen thuis.
WE komen aan bij ons eindpunt, we hebben beloofd dat de kids een hambruger kregen dus doen we dat eerst ....een half wagenwiel voor 25 kuna, de saus er zelf bijdenken graag :)

Dan nog even boodschapjes doen ,  heerlijk oostblok . Een vitrine met aan de ene kant varkensvlees voor 25 kuna  en aan de andere kant rundvlees voor 34 kuna per kilo. Zelf kiezen is er niet bij , je wijst aan en hij kiest wat je krijgt. We eten dus een soort spek met wel lekker veel vlees ;)
Terug op de camping eerst alle natte dingen uit gedaan ...het heeft er niet eens geregend 
conclusie ; einde stateparks en unesco wij doen wel "langs de weg mooie plekkies parken