23 juni , charlie ziek

Vanmorgen al om 6 uur wakker, niet omdat het hoef maar ik was gewoon wakker, een half uurtjegelezen en toen maar gaan opruimen. Om 7 uur maarten wakker en samen begonnen alles in te pakken , kwart over 7 kids wakker gemaakt , en om 8 uur klaar en weg. Uiteraard nog even betaald ;)
We wisten dat de boot om 9 uur zou varen maar ook dat we er dan  40 minuten voor de tijd zouden moeten zijn, gingen we nooit halen met al die kleine slingerweggetjes, met al die locals die op hun dooie akkertje ergens heen rijden en met die touristen die bij elke bocht even een foto moeten maken . Maar om kwart voor 9 scheuren we het dorpje trtpaje in, nardja en ik rennen uit de auto naar het ticketstation terwijl maarten aanschuift in de rij , kopen een kaartje en rennen weer terug naar de auto net voordat hij de boot op moet …pfffffffff gered !
Een overtocht die een uur zou moeten duren naar plocedoen we dan in een half uur ( knap hoor ) en we mogen weer van de boot af . Magen knorren ondertussen, maar daar is de lidl die in kroatie heerlijke broodjes verkoopt, citroen bier in de aanbieding heeft ( radler ) ons voor 16 euro een complete barbecue maaltijd verkoopt ( me zoveel vlees dat we het niet eens op kunnen ) en voor ivar nog flippers heeft want die liggen nog ergens thuis.
Net buiten krijgen we een sms, het gaat niet goed met charlie onze kat . Hij heeft nu vijf dagen niet gegeten en gedronken en opa gaat NU met hem naar de dierenarts. Schrikken , paniek ( gaan we terug ?) en groot verdriet…we zitten zover weg dat we niets kunnen doen . Ondertussen moeten we toch overnachten dus naar de camping die we hebben uitgezocht, die hele rustige aan het strand……
Dat rustig dat is er niet helemaal , de tenten staan met een tussenruimte van nog geen 50cm op elkaar en na een minirondje hou ik het voor gezien .Dit gaan we echt niet doen . Koortsachtig op ukkie ( mini ipad ) zoeken naar een nieuwe camping en die op nog geen 5 kilometer afstand gevonden, een luxe met plaatsen direct aan het strand, een grote ook . We vinden de camping snel maar besluiten ver van het strand af te gaan staan op een rustiger stukje. Gelukkig smst rob dat we moeten ie bellen en  krijgen we de dierenarts aan de telefoon, waarschijnlijk een maag darm infectie, spuitje, vocht en wat eten en zowaar hij eet ! Er valt 200 kilo van me af
WE gaan naar trogir , een klein dorpje en de reden dat we hier heen zijn gegaan een stadje beschermd door unesco …Man wat kan je een oud mooi stadje verpesten , Je gooit op elk punt wat een beetje mooi een lading parasollen neer met restaurants en daaromheen zet je in elk mooi pand een winkel …zonde !
Absoluut mooi maar het had zoveel meer kunnen zijn. Nog even cola halen ( echte koude ) bij de supermarkt en terug naar de camping. Hebben we een lading vlees, blijk je er niet te mogen barbequen …tja jammer, dan maar bakken !
Ivar gaat zijn nieuwe flippers uitproberen in zee en ik ga even mee, vind hij een lading zeekomkommers, zee-egels en vissen en neemt een dode zee-egel mee. Veel heel jonge meisjes met oudere mannen en kleine kids en niemand die nederlands spreekt dus na een half uur ben ik er wel weer klaar mee . WE gaan eten en na het eten smst rob dat charlie wat gegeten en gedronken heeft ….blij is een wel een heel klein woord hoe ik me nu voel ….ondanks dat er vandaag weinig lukte is de gezondheid van charlie het enige wat telt .li